donderdag 15 september 2022

Van Negreira naar Santa Mariña

Vandaag begon ik omstreeks half negen te stappen. Het gaat me precies niet zo goed meer af om vroeger te vertrekken, maar voor vandaag was dat eigenlijn niet zo erg, want dan had ik de mooie zichten en gebouwen niet goed kunnen zien en liep ik daarna in een donker bos. De uittocht uit Negreira was heel mooi, met een erg mooi kerkje ook.





En eigenlijk kan ik de rest van de dag ook best door de beelden laten vertellen: veel groen, veel blauw, en uiteindelijk ook witte en daarna af en toe donkere wolken.





Het ging vandaag naar mijn gevoel weer traag, en ik heb ook twee stopplaatsen lang benut. De donkere regenwolken dreigden nog in de namiddag, maar gelukkig bleef het dan toch droog. Het was zelfs erg warm voir de donkere wolken kwamen opzetten.

Toen ik tegen het einde aan na veel lange paden in de natuur eindelijk nog eens in een dorpje kwam, dacht dat ik er eindelijk was, maar dat sloeg wel even dik tegen, want toen zag ik een pijl voor nóg eens 1,5 km naar de albergue waar ik wilde overnachten. Maar om 15.15 uur kwam ik uiteindelijk aan, volgens mij mijn laatste aankomstuur tot nu toe.

De albergue vond ik niet echt bijzonder, maar het peregrino-menu was best lekker en we aten ook met de zeven pelgrimsgasten samen. Op het menu lekkere Gallische soep (met spitskool, aardappelen en witte bonen in), wiener schnitzel met rijst, sla en tomaat en en een ijsje als dessert. En daarbij dus een babbeltje met twee Spaanse dames, drie Duitsers en een meisje van de Tsjechische republiek.

De eigenares is wel zeer strikt ingesteld, want de schoenen mochten niet onder het bed blijven staan, en om 22 uur gingen de lichten in de slaapzaal automatisch uit en werd het pikdonker, terwijl er zelfs vier gasten nog buiten zitten. Die zullen hun tandenborstel en bed op de tast moeten vinden. Maar ik lig al wel in bed en de welverdiende nachtrust gaat hopelijk deugd doen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten