zaterdag 25 mei 2019

Van Negreira naar Lago

Vandaag zo'n 28 km gedaan met heel veel vergezichten. De beelden vertellen genoeg.













Hoe mooi het ook was, dat laatste van de zeven uur was er voor mijn voetjes wat veel aan. Eerste half uur na de aankomst in de albergue plat op bed met de voeten omhoog dus!

In mijn credencial staan overigens mooie spreuken die ik jullie niet wil onthouden:

Met beide voeten op de grond kom je geen stap vooruit.

En met deze wijze woorden sluit ik vandaag op tijd mijn dag af of ik kom morgen ook niet goed vooruit...

vrijdag 24 mei 2019

Van Santiago de Compostela naar Negreira

Vandaag na alle drukte van gisteren in Santiago een nieuw begin, want ik wandel nog verder naar Finisterre en Muxia.


Omstreeks 9.30 uur was ik terug aan mijn stopplaats van gisteren, namelijk de kathedraal van Santiago en na 1 km aan de vertrekpaal voor Finisterre en Muxia en daarmee al terug in de natuur. 


Nog even achteromkijken naar de kathedraal van Santiago die je in de verte nog kan zien en dan vooruit in alweer mooie landschappen en een stuk van 3,5 km redelijk hard klimmen. Gelukkig vond ik deze keer steun en gezelschap bij Leendert en Deliana, een erg aardig koppel uit de regio Amsterdam. Ik denk dat de beelden het verhaal wel kunnen vertellen vandaag. 










Vlakbij deze waterval kreeg ik ook nog bijzonder goed nieuws van het thuisfront waardoor ik heel even luid heb gejuicht! 



En voor diegenen die zich afvragen hoe het intussen met Don is: hij stuurde me deze avond een mailtje met de volgende boodschap:

Gisteren nog een hersenoperatie van ca. 4 uur, vanmorgen nog 9 baxters op het intensive, nu reeds op een kamer en alles weg. De dokters zijn verbaasd en wijten dit aan mijn sterk karakter en wil. 
Ik voeg daar graag al mijn echte vrienden en vriendinnen aan toe, die helpen mij te vechten!
Toen ik hem je blog liet zien en enkele Facebook berichten van jou werd hij zelfs stil!

Wel Don, ik ben blij dit te vernemen en blij dat ik jou zo kan steunen in je strijd! Vandaag betekent dus ook voor jou weer een nieuwe start... 


Van Milladoiro tot Santiago de Compostela

Omdat ik gisteren een lange wandeldag had, moest ik vandaag niet veel kilometertjes afleggen tot Santiago. Ik denk dat er zo'n 8 waren, dus da's echt niet veel. Om 9 uur was ik vertrekkensklaar en werd uitgezwaaid met de eerste verjaardagswensen van vandaag. Jaja, ik word vandaag 50 jaar, dus vandaag is een dubbelspeciale dag!

De eerste kilometers waren nog in het groen.





Ik heb de voorbije dagen al vaak gedacht dat het jammer is dat je via een blog geen geuren en geluiden kan meegeven. Vandaag probeerde ik toch wat fluitende vogels op te nemen zodat je weet hoe het kan klinken onderweg, en dan vooral 's ochtends.


Ik kwam onderweg aan een cafeetje onderweg een Amerikaans koppel tegen waarmee ik gisteren even had samengelopen en ze herinnerden zich mijn verjaardag nog en hadden het zelfs tegen de andere wandelaars op die plek doorverteld, dus werd ik plots overladen met verjaardagswensen en -knuffels!

En zo kwam ik steeds meer in de stadse omgeving terecht en ja hoor, daar kwam de kathedraal uiteindelijk ook in zicht!




Hier sta ik dan te blinken na 12 dagen wandelen op de Camino Portugues!


Na de sfeer wat op te snuiven op dit plein trok in in de richting van Pelgrims Office om mijn compostela te gaan afhalen. Onderweg kwam ik nog de vier Ieren tegen met wie ik in Mos samen had gedineerd en ook zij wisten nog dat ik jarig was! Na twee uurtjes aanschuiven kreeg ik dan eindelijk mijn compostela.


En geef toe: mijn voornaam is wel speciaal als die het Latijn geschreven wordt, niet? In hetzelfde gebouw is ook de Huiskamer van de Lage Landen waar Nederlandstalige pelgrims ontvangen worden. En ja hoor, ook daar werd ik gevierd met een hiep-hirp-hoera! Ik kreeg er ook twee mooie tekstjes over de Camino mee. 



Hierna werd het hoge tijd om de kathedraal te bezoeken. Helaas zijn er restauratiewerkzaamheden aan de gang maar gelukkig is toch een deel te bezichtigen. En ik wilde er absoluut een kaarsje voor Don branden die ongeveer op datzelfde moment onder de mes ging voor zijn hersenoperatie.





Daarna nog wat de toerist uitgehangen in de vele straatjes van Santiago en nog een happy birthdaysong op het plein voor de kathedraal gekregen van mijn drie kamergenoten van in Arcade: de Poolse Ana en twee Chinees meisjes. Uiteindelijk werd het tijd om de albergue van vandaag te gaan zoeken: een voormalig klooster. 



Na wat rust en een douche hen ik wat gegeten en ik kwam er ook de Braziliaanse Vanessa weer tegen. En Ana had aardbeien en witte wijn gekocht om mijn verjaardag te vieren. Zalig toch, hé?


En ook aan leuke (verjaar)dagen komt een eind en dus hoog tijd om het bed in mijn 'cel' op te zoeken, want ik ben nog niet uitgewandeld...

woensdag 22 mei 2019

Van Valga tot O Milladoiro

Vanmorgen was ik weer vanaf een uur of 9 op pad. Vandaag was het iets minder natuur (in het begin nog wel een beetje) maar vooral een bijna aaneenschakeling van kleinere dorpjes met smalle straatjes en enkele grotere plaatsen.






De eerste stad was Pontesecures maar gelukkig werd ik er niet echt doorgestuurd, want het leek me eerder een industrieel niet zo gezellige stad. 





Dan was de volgende stad, Padrón, heel wat mooier!







Daarna waren het weer kleinere plaatsen.






Ik wandelde uiteindelijk verder dan eerst gepland en kwam om 16 uur aan in O Milladoira met 30 km op de teller. Zo ben ik morgen al snel in Santiago want vanaf hier is dat maar een kleine 7 km meer!

En in de albergue kreeg ik zowaar een pin cadeau. Tof hé?


En mijn stempelboekje heeft intussen bijna drie volle bladzijden, en sinds Tui minstens twee per dag om een Compostela in ontvangst te mogen nemen morgen in Santiago!