Omstreeks 9.30 uur was ik terug aan mijn stopplaats van gisteren, namelijk de kathedraal van Santiago en na 1 km aan de vertrekpaal voor Finisterre en Muxia en daarmee al terug in de natuur.
Nog even achteromkijken naar de kathedraal van Santiago die je in de verte nog kan zien en dan vooruit in alweer mooie landschappen en een stuk van 3,5 km redelijk hard klimmen. Gelukkig vond ik deze keer steun en gezelschap bij Leendert en Deliana, een erg aardig koppel uit de regio Amsterdam. Ik denk dat de beelden het verhaal wel kunnen vertellen vandaag.
Vlakbij deze waterval kreeg ik ook nog bijzonder goed nieuws van het thuisfront waardoor ik heel even luid heb gejuicht!
En voor diegenen die zich afvragen hoe het intussen met Don is: hij stuurde me deze avond een mailtje met de volgende boodschap:
Gisteren nog een hersenoperatie van ca. 4 uur, vanmorgen nog 9 baxters op het intensive, nu reeds op een kamer en alles weg. De dokters zijn verbaasd en wijten dit aan mijn sterk karakter en wil.
Ik voeg daar graag al mijn echte vrienden en vriendinnen aan toe, die helpen mij te vechten!
Toen ik hem je blog liet zien en enkele Facebook berichten van jou werd hij zelfs stil!
Wel Don, ik ben blij dit te vernemen en blij dat ik jou zo kan steunen in je strijd! Vandaag betekent dus ook voor jou weer een nieuwe start...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten