Van Milladoiro tot Santiago de Compostela

Omdat ik gisteren een lange wandeldag had, moest ik vandaag niet veel kilometertjes afleggen tot Santiago. Ik denk dat er zo'n 8 waren, dus da's echt niet veel. Om 9 uur was ik vertrekkensklaar en werd uitgezwaaid met de eerste verjaardagswensen van vandaag. Jaja, ik word vandaag 50 jaar, dus vandaag is een dubbelspeciale dag!

De eerste kilometers waren nog in het groen.

Ik heb de voorbije dagen al vaak gedacht dat het jammer is dat je via een blog geen geuren en geluiden kan meegeven. Vandaag probeerde ik toch wat fluitende vogels op te nemen zodat je weet hoe het kan klinken onderweg, en dan vooral 's ochtends.

Ik kwam onderweg aan een cafeetje onderweg een Amerikaans koppel tegen waarmee ik gisteren even had samengelopen en ze herinnerden zich mijn verjaardag nog en hadden het zelfs tegen de andere wandelaars op die plek doorverteld, dus werd ik plots overladen met verjaardagswensen en -knuffels!

En zo kwam ik steeds meer in de stadse omgeving terecht en ja hoor, daar kwam de kathedraal uiteindelijk ook in zicht!

Hier sta ik dan te blinken na 12 dagen wandelen op de Camino Portugues!

Na de sfeer wat op te snuiven op dit plein trok in in de richting van Pelgrims Office om mijn compostela te gaan afhalen. Onderweg kwam ik nog de vier Ieren tegen met wie ik in Mos samen had gedineerd en ook zij wisten nog dat ik jarig was! Na twee uurtjes aanschuiven kreeg ik dan eindelijk mijn compostela.

En geef toe: mijn voornaam is wel speciaal als die het Latijn geschreven wordt, niet? In hetzelfde gebouw is ook de Huiskamer van de Lage Landen waar Nederlandstalige pelgrims ontvangen worden. En ja hoor, ook daar werd ik gevierd met een hiep-hirp-hoera! Ik kreeg er ook twee mooie tekstjes over de Camino mee. 

Hierna werd het hoge tijd om de kathedraal te bezoeken. Helaas zijn er restauratiewerkzaamheden aan de gang maar gelukkig is toch een deel te bezichtigen. En ik wilde er absoluut een kaarsje voor Don branden die ongeveer op datzelfde moment onder de mes ging voor zijn hersenoperatie.

Daarna nog wat de toerist uitgehangen in de vele straatjes van Santiago en nog een happy birthdaysong op het plein voor de kathedraal gekregen van mijn drie kamergenoten van in Arcade: de Poolse Ana en twee Chinees meisjes. Uiteindelijk werd het tijd om de albergue van vandaag te gaan zoeken: een voormalig klooster. 

Na wat rust en een douche hen ik wat gegeten en ik kwam er ook de Braziliaanse Vanessa weer tegen. En Ana had aardbeien en witte wijn gekocht om mijn verjaardag te vieren. Zalig toch, hé?

En ook aan leuke (verjaar)dagen komt een eind en dus hoog tijd om het bed in mijn 'cel' op te zoeken, want ik ben nog niet uitgewandeld...