Zo geraakte ik weg uit het meest stedelijke deel, alhoewel de drukte van een stad de rest van de dag nooit ver weg zou zijn.
Ongeveer halverwege mijn traject vandaag was er een café waar ze stempels gaven en ik mezelf trakteerde op een theetje. De vrouw aan het tafeltje naast mij vertrok gelijktijdig en zo we raakten aan de babbel. Elena, zo heette ze, is afkomstig van Mexico, en dit is haar eerste camino. Een toffe vrouw! Ze ging vandaag echter naar Pontedeume, waar ik pas morgen zal zijn. Ik zei Elena dus dat ze gerust op haar tempo verder kon lopen. En zo gebeurde. Het was intussen ook beginnen miezeren dus de paraplu kwam goed van pas.
De rest van het parcours bleef altijd redelijk stedelijk en het water van de rivier nooit ver weg. En helaas bleef ook de miezerige regen vaak van de partij.
En omdat deze camino een korte is, kwamen we onderweg al de paal van de laatste 100 km tegen.
Kort daarna besloot ik een hapje te eten omdat de miezer net even weg was.
De laatste foto is zowat hetzelfde beeld als het zicht vanuit mijn kamer.
Na wat rust ging ik op verkenning in Neda, maar veel viel er niet te beleven. Het meest opwindende was een automaat waar je onder andere een theetje uit kon halen. En ´s avonds moest je om te eten de brug terug over naar Naron, want in Neda waren enkel wat cafés zonder eetgelegenheid.
Als eerste etappe viel het wel mee vandaag, al hoop ik de komende dagen wat meer in de natuur terecht te komen! Het weer belooft alleszins de komende twee dagen beter zijn best te doen en het zou niet regenen, dus fingers crossed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten