Maar goed, na een ontbijtje klaar om de laatste keer te vertrekken omstreeks 9.15 uur voor de laatste 16 km van deze pelgrimstocht van drie weken. Onderweg verrassend weinig zicht op zee tot net voor Muxia. Wel veel windmolens op de heuveltoppen gepasseerd.
Maar zodra Muxia in zicht kwam, was de zee er uiteraard weer in volle glorie!
De albergue die ik er vandaag heb uitgepikt is echt top, met zelfs gratis eten!
Nadat de innerlijke mens zijn portie had gehad, tijd om nog een 'diploma' af te halen. Tadaa, hier is mijn muxiana:
En nu het pelgrimswandelen erop zit, tijd om de toerist uit te hangen. Het is hier prachtig!
En zo zat Neel dus ook op de eerste rij voor dit mooi slot van de dag en slot van de camino!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten